သူခိုးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပိုးစားသစ္သီး

(၁)
ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီနိဒါန္းပါ။
မေရးဖူးလို႔ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ရပါတယ္။ ဖ်က္ရာ ျခစ္ရာ ပါႏိုင္သလို အမွားပါရင္လဲ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ႀကိဳေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာၾကြင္း - လက္ေရးသည္းခံဖတ္ပါ။

(၂)

ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ရဲ႕ ညေနခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ၿမိဳ႕လယ္လမ္းမဘက္ အပ်င္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ စီးကရက္ခဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္သြားထိုင္မယ့္ ေနရာက လဖက္ရည္ဆိုင္တဆိုင္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အင္တာနက္ဆိုင္ တဆိုင္ပါ။

"ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္ သံုးခ်င္ပါတယ္"

အ၀င္၀မွာရွိတဲ့ ေကာင္တာခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္တယ္။ သူမညႊန္ျပတာ ကြန္ပ်ဴတာ ခံုေနရာတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ "Thank you for No-Smoking" ဆိုတဲ့ စာတမ္းကပ္ထားတဲ့ နံရံကိုပါ။ လက္ညွိဳးထိုးျပသည့္တိုင္ သူမတခ်က္မွ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို မၾကည့္ပါဘူး။ သူရဲ႕ Computer Screen ဆီမွာ အာရံုေရာက္ေနပါတယ္။ လက္ထဲက စီးကရက္ကို ပစ္ခ်ၿပီး နင္းေခ်လိုက္တယ္။ သူမထံမွ အသံတစံုတရာ ထြက္လာပါတယ္။

" နံပါတ္ 7 မွာ ထိုင္ပါ"

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေလးေထာင့္ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္တခုကေန ကမၻာႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရသြားသလို
ေဘာင္ခတ္ၿပီးေလာကကို ၾကည့္တတ္တဲ့ မ်က္၀န္းတစံုနဲ႔ စတင္ ရင္းနွီးခဲ့ပါတယ္။ အဲ.. ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ေပါ့ေလ။

(၃)

ရက္သတၱတပတ္ရဲ႕ ေန႔အမ်ားစုမွာ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ဆီ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူမရဲ႕လတ္တေလာ စိတ္အေျခအေနအတိုင္း တခါတေလ ၿပံဳးျပတတ္သလို တခါတရံ ခပ္တည္တည္ပါပဲ။

တေန႔ေတာ့ အသံုးျပဳခရွင္းဖို႔ ေကာင္တာေဘးသြားရင္း သူဖုန္းေျပာေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူဖြင့္ထားတဲ့ G talk ရဲ႕ အေပၚဆံုး သူ႔ ID ေပၚကို Mouse နဲ႔ မသိမသာတို႔ၿပီး ေရႊ႕လိုက္တယ္။

သူမရဲ႕ Gmail Address က heart- ease@gmail.....။ ;)

(၄)

ဆံပင္ေတြကို အေျပာင္သမ္းၿပီး ေနာက္မွာ စုစည္းထားတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာက ရွင္းလင္းပါတယ္။ မိန္းမေတြ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာစကားနဲ႔ဆို " မ်က္ႏွာေျပာင္ႀကီး" ေပါ့ဗ်ာ။ မ်က္ခံုးေမႊးထူထူရယ္ ၊ မ်က္မွန္ေအာက္က မ်က္လံုးနက္နက္ေတြနဲ႔ဆို ဘယ္လိုရုပ္ရယ္လို သတ္မွတ္ရမွန္း မသိဘူး။ သူမဆီက accept ရဖို႔ တစ္ပတ္ေလာက္ ေအာင့္အီးၿပီး ေစာင့္လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာေပးၿပီးထိုင္လို႔ ၊Vzo ဖြင့္ၿပီး web cam ကို သူ႔ဘက္ကို လွည့္ၿပီး ခိုးၾကည့္ရင္းေပါ့။

"ပ်ိဳးခင္းေလးေရ....
မင္းစိမ္းလန္းဖို႔ ထစ္ခ်ံဳးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
ခုေတာ့ မိုးေျပးသာသာေလးေပါ့...။"

(၅)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတင္ မိတ္ဖြဲ႕ၾကပါၿပီ။ ထံုးစံအတိုင္း သမားရိုးက် အင္တာဗ်ဴးေလးေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ - " ေနေကာင္းလား"
သူမ - " ေကာင္းေနပါတယ္"ကၽြန္ေတာ္ - " ေနေကာင္းပါတယ္ လို႔ေတာ့လုပ္ပါ"
သူမ - " မဟုတ္ဘူး ၊ ခုထိေတာ့ ေကာင္းေနေသးတယ္ေလ"

ေတာ္ေတာ္ ကပ္သီးကပ္သတ္ ေျပာတတ္တဲ့ မိန္းမ!!!

(၆)

တေန႔ေတာ့ သူ႔ဆီက စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ မနက္စာကို ငွက္ေပ်ာသီးပဲစားၿပီး ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့ခ်ေစႏိုင္တဲ့နည္းအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ Forward Mail တစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူလဲ ေသခ်ာဖတ္ေနပံုပဲ။ မ်က္ႏွာကေတာ့ တကယ္လက္ေတြ႕ စမ္းေတာ့မယ့္ပံုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို နာမည္ေျပာင္တစ္ခု ေပးလိုက္တယ္ "တာဇံ"။ ေအာက္ဘက္မွာ link ေလး တစ္ခုပါတယ္။ လတ္စသတ္ေတာ့ သူက စာေတြလည္းေရးတာကိုး။ ဘာတဲ့... ဟစ္တလာဟာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ ။ ဟက္ခနဲ ရယ္လိုက္တယ္ ။

(၇)

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေႏြရာသီေလး ေက်ာ္လြန္လာခဲ့တယ္။ သူ႔အေၾကာင္းကို သူ႔စာ၊ သူ႔စကားနဲ႔ သိတာမ်ားခဲ့တယ္။ ဒီ နလပိန္းတံုးမေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ခိုးၾကည့္ေနတာကို မသိခဲ့ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ အခ်ိန္မွာ ေမာ္နီတာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ရီလား ရီရဲ႕ ငိုလားငိုရဲ႕။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုကေန သူ႔အတိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ၾကားခဲ့တယ္။ နားထဲမွာ ဒဏ္ရာအျပည့္ တင္ထားတဲ့ ရထားတစင္း ဥၾသဆြဲသြားသလိုပဲ။ ဒီလို သူခုတ္ေမာင္းေနခဲ့တယ္။

"မင္းအလာကိုေတာင္ မေစာင့္ခ်င္ဘဲ
ေျပးႀကိဳခ်င္ခဲ့ေပါ့...
ဒီဘူတာမွာ မနားမွာစိုးတယ္...။"

(၈)

Server ကေန Message တစ္ခု ေရာက္လာတယ္။ Burglish လုိ႔ေခၚတဲ့ ဘာသာစကားႀကီးနဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာေထာက္ၿပီး ဖတ္လိုက္တယ္။


သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႔ရွိသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အၾကည့္သူခိုးပါ။ လူလံုးထြက္ျပရတာ နဲနဲရွက္ေပမယ့္ သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ပါဦးမယ္။

(၉)

ဒီေန႔က သူမရဲ႕ နည္းပညာကင္းစင္ေရး ေန႔ပါ။ သူမအလုပ္နားၿပီး အားအားယားယားရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကေတာ့ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ပါပဲ။ သူသူငါငါအတြက္ ေနသာတဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ ဆန္းေဒးေပါ့ဗ်ာ။ Super Sunday လို႔ သူမေခၚေ၀ၚတဲ့ ဒီလိုေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဓါတ္ပံုေတာ့ မရိုက္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတဲ့ ရပ္ကြက္တခုရဲ႕ လမ္းဆံုက ကုလားပူတီဆိုင္ မွာပါ။

သူမ ဒီေန႔ အားကစားရံုမသြားရပါပဲနဲ႔ တီရွပ္ အႀကီးႀကီး ၀တ္လာပါတယ္။ heart - ease က သူမ ၀တ္ေနက် Jean ေဘာင္းဘီနဲ႔ ဘာေတြ ထည့္ထားမွန္းမသိတဲ့ လြယ္အိတ္က ျပည့္လို႔။ သူ႔ ဆံပင္ရွည္ေတြက နဲနဲပြေယာင္းေယာင္း ႏိုင္တယ

"သူခိုး.... ရွင့္အတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္ဟာ အေရးပါသလား"

" အတိတ္အေၾကာင္းလဲ မေတြးခ်င္သလို အနာဂတ္အေၾကာင္းလဲ မစဥ္းစားခ်င္ပါဘူး"

သိႏွင့္ၿပီးၿပီပဲကြယ္။ မင္းရဲ႕ အတိတ္ကို မတူးဆြသလို အနာဂတ္ကိုလဲ ေဘာင္မခတ္ပါဘူး။ က်ံဳးမသြင္းဘူး ၊ စည္းမတားဘူး။

" ရွင္က ဒါဆို ပစဳၥပၸန္တည့္တည့္ရွဳ တဲ့လူေပါ့"

"လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ သူ႔ပစၥဳပၸန္အလုပ္ေပၚမွာ မူတည္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ခု အဲ့ဒီ ပစၥဳပၸန္ကိုပဲ ေသခ်ာရွဳေနတယ္ေလ ၊ သိဘူးလား "

ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္စကားအတြက္ သူ႔မ်က္ေစာင္းတခ်က္ ခံလိုက္ရသည္။ ရြက္ၾကမ္းကလဲ ေရႀကိဳလိုက္ေတာ့ တခါဆိုတခါ ေသာက္လို႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေတြးၿပီး ေရေႏြးေတာင္ သီးသြားတယ္။

" ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးတယ္။ အေကာင္းဆံုးပန္းသီးေတြဟာ ထိပ္ဆံုးဘက္မွာပဲရွိတယ္ တဲ့။ထိုက္တန္တဲ့ သူအတြက္တဲ့ ။ ကၽြန္မက ေအာက္ဘက္မွာရွိတဲ့ သစ္သီးပါ။ ပိုးပါလို႔ က်န္ေနခဲ့တာေပါ့ "

ကၽြန္ေတာ္ ဆြံ႕အေနခဲ့တယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေတြေ၀ေနခဲ့တယ္။

(၁၀)

"ငါ့ရဲ႕ ပိုးစားသစ္သီးေလးေရ...။
ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ ခံရတဲ့မင္း
မွည့္၀င္းတဲ့ အခါ ၊ အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး ျဖစ္မွာပါကြဲ႕ ။
ခ်စ္ေမတၱာက်မ္းကို ကိုင္ၿပီး ငါသက္ေသထူပါတယ္..
ပိုးေပါက္ေလးေၾကာင့္ေလ..။"

ကၽြန္ေတာ္ Send Button ႏွိပ္လိုက္တယ္။ သူမဆီ ေရာက္မယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ အသည္းတံခါးေလး ပိတ္မထားရင္ေပါ့ေလ....။

ေမာင့္မ်က္ေတာင္ဖ်ားက ကၽြန္မအိမ္မက္ေတြ

ထူထဲနက္ေမွာင္တဲ့ သူ႔မ်က္ခံုးေတြေအာက္က သူ႔မ်က္လံုးေတြက သားေကာင္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ တစံုတရာကို လိုက္ရွာေနသလို စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ေတြ ရပ္တန္႔ခ်ိန္မွာေတာ့ လက္ေလ်ာ့လိုက္သူတစ္ဦး၏ စြပ္စြဲယိုးစြပ္သံမ်ားက တိတ္ဆိတ္မွဳကို အဆံုးသတ္လိုက္သည္။

“ေမ.. ခင္ဗ်ား မိန္းမ၀ါဒီ စာအုပ္ေတြ ဖတ္တာ သိပ္မ်ားေနၿပီထင္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ အဲ့လိုပဲ.. ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ ၈၀% ေသာ မိန္းမေတြက မိန္းမ၀ါဒီ စစ္စစ္ေတြ ျဖစ္မယ္ဗ်”

ကၽြန္မ အငိုက္မိခံရသူ တေယာက္လို ဖ်တ္ခနဲ ေကာ္ဖီခြက္ဆီ အၾကည့္ေရႊ႕လိုက္သည္။ မလံုမလဲ အေငြ႕အသက္မ်ား အတိအက်မပါ၀င္ႏိုင္ေပ။

“အင္း.. မွားတယ္။ ျမန္မာျပည္က မိန္းမအမ်ားစုဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိခင္စိတ္နဲ႔ ရိုးစင္းၾကပါတယ္။ “သားကိုသခင္၊ လင္ကိုဘုရား “ လို တန္ဖိုးထားတတ္သူေတြပဲ။ သူတို႔ကို မိန္းမစစ္စစ္မ်ားဆိုၿပီး ၇၀% ထဲထည့္လိုက္ပါ။ ၁၀% ေလာက္က တကိုယ္တည္း အပူအပင္မရွာဘဲ ခရီးဆက္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးေတြ ထားပါေတာ့။ က်န္တဲ့ ၂၀% ေလာက္သာ ရွင္ေျပာတဲ့ မိန္းမတံခြန္ထူခ်င္ေနတဲ့ မိန္းမ၀ါဒီေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေနရာတကာအမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္ ကန္႔သတ္ခံရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဆင့္ျမင့္ပညာေရး မွာ ပါ၀င္ေနသူေတြေပါ့။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္သလို ၊ တေယာက္ထဲသမားေတြလဲ ပါပါလိမ့္မယ္။ အဲ.. တကယ္လို႔ ကၽြန္မကိုအဲ့ဒီထဲ ထည့္မယ္ဆိုရင္ ရွင့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

ကၽြန္မေကာ္ဖီသည္ အေတာ္ေအးစက္ေနၿပီ။ သူသည္ အေလ်ာ့ေပးခ်င္စိတ္ မရွိေသးပါ။

“ကၽြန္ေတာ္ တခါ ခင္ဗ်ားအိမ္ေရာက္တုန္းက ခင္ဗ်ားအခန္းဘက္ကို တခ်က္ၾကည့္မိေသးတယ္ ၊ တမင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားထြက္လာတာနဲ႔ ၾကံဳလို႔၊ ခင္ဗ်ားေခါင္းအံုးေဘးမွာ ဂ်ဴးစာအုပ္ေတြခ်ည္းပဲ၊ ဒီစာေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့တယ္ထင္တယ္။ စာေရးဆရာမက လံုး၀မိန္းမ၀ါဒီ အပ်ဳိႀကီးပဲ “

နဲနဲစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနေသာ သူ႔မ်က္နွာကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ခ်င္လာသည္။ စေနာက္ ပစ္လိုက္ဦးမွာပဲ။

“အို႔ သူက သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ။ ဒီေလာက္ေတာ္တဲ့ မိန္းမကို ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္နဲ႔ ခ်စ္တတ္သူေနမွာပါ။ ေယာက်ာ္းေတြကို မယံုတတ္လို႔ အပ်ိဳႀကီးလုပ္တာလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ အေရးအသား သတၱိရွိတယ္။ ေယာက်ာ္းစာဖတ္ပရိသတ္ က မိန္းမ၀ါဒီ လို႔သတ္မွတ္လဲ သူကလက္ခံပါတယ္”

သူဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာေပါ့ ဆိုသည့္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ တြင္တြင္သာ ၾကည့္ေနေတာ့တာပဲ ။ ကၽြန္မ အသာေလးၿငိမ္ေနလိုက္ပါသည္။

သူသည္ ကၽြန္မကို ေဒါသႏွင့္တြဲဖက္ျမင္ေလ့ရွိေၾကာင္း ေျပာခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မနဲနဲ ရွက္သြားသည္ဟာ ၀န္ခံရမည္။ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲတတ္ေသာ ကၽြန္မတြင္ ပစၥည္းမ်ားေပါက္ခြဲတတ္ေသာ မေကာင္းသည့္အက်င့္ပါ ပူးကပ္ေနပါသည္။ အသားနာလွ်င္ စိတ္ဆိုးတတ္ေသာ ကၽြန္မသည္ နာက်င္ေစေသာ စကားလံုးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ေျပာတတ္ၿပီး အရာ၀တၳဳမ်ားအေပၚ ေဒါသကို ထြက္ေပါက္ေပးတတ္ပါသည္။ ကၽြန္မေဒါသေျပခ်ိန္ထိ ထိုစကားမ်ားက နာက်င္ေစေသးသည္ ထင္ပါသည္။ တခါတရံ ခ်ီးမြမ္းသလို၊ ေစာင္းခ်ိတ္သလိုနဲ႕ ညည္းညဴတတ္ေသးသည္။

“ေမ.. ခင္ဗ်ား စာဖတ္တတ္တာ နဲနဲေစာသြားတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္စကားနဲ႔ အက်ေကာက္ အႏိုင္ယူတတ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ခင္ဗ်ားက အေတာ္ဆံုးပဲ စာဖတ္ျခင္း အက်ိဳးေတြေပါ့ေလ”

ခုေတာ့သူသည္ စာေပဘက္ကို အျပစ္ပံုခ် လိုက္ျပန္ပါၿပီ။ သူသည္ ေလာကႀကီးတြင္ သူတေယာက္သာ စိတ္ေကာင္းရွိသည္ဟု ထင္ေနေသာ အတၱႀကီးသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္မ၏ စြပ္စြဲခ်က္ကို ယတိျပတ္ျငင္းေနပါသည္။ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းမတတ္ေသာ သူ၏ အေကာင္းျမင္စိတ္မ်ားသည္ စိုးရိမ္ေရမွတ္ထက္ ေက်ာ္လြန္သြားေသာအခါ ကၽြန္မသည္ မေကာင္းျမင္စိတ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ မုဆိုးတပိုင္း မိန္းမရိုင္းႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။

“ ကၽြန္ေတာ့မွာေလ ကၽြန္ေတာ္က မုန္းတဲ့သူဆိုတာ မရွိဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းဘူး.။ အဲ့ဒီထဲမွာ နဲနဲေလး ပိုခ်စ္မိေနတာက ခင္ဗ်ားျဖစ္ေနတာ”

အံ့ၾသလြန္းလို႕ မ်က္လံုး အ၀ိုင္းသားျဖစ္ရတဲ့ အထိပါပဲ။ ဘယ္လို ရည္းစားစကား ႀကီးလဲ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးကို အေျပာအဆို မတတ္တဲ့လူမ်ား ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ နံပါတ္(၁) ေနရာေပးၿပီး ထည့္ရမည္။ ကၽြန္မ၏ အရြဲတိုက္ခ်င္စိတ္ကလဲ ထိန္းမရေတာ့ပါ။ ေတာ္ေတာ္ဘုကလန္႔က်တဲ့ မိန္းမဟု ထင္ခ်င္ထင္ပါေလ့ေစေတာ့။

“ ေအာ္ ဟုတ္လား ။ ကၽြန္မကေတာ့ အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ဘူးရွင့္။ ဒီေလာကမွာ ကၽြန္မအားလံုးကို မုန္းတာခ်ည္းပဲ။ မိသားစုက လြဲရင္ေပါ့။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္ဘူး။ အဲ့ဒီထဲကမွ ရွင့္ကို ေဟာ့ဒီေလာက္ေလး (လက္ညိွဳးနွင့္ လက္မ ေတ့လ်က္) ပိုၾကည့္လို႕ရတာပဲရွိတယ္ “ ကဲ ေကာင္းေရာ။

ျဗန္းကနဲ မိုးေတြ အံု႔သြားသလို သူ႔မ်က္ႏွာတည္သြားသည္။ “ဘာ ခင္ဗ်ားတကယ္ေျပာတာလား ၊နဲနဲေတာင္ မခ်စ္ဘူးေပါ့” ကၽြန္မ မေျဖဘဲ သူ႔မ်က္၀န္းေတြထဲ ယံုၾကည္သြားမွဳကို လိုက္ရွာမိသည္။ “ေမ ၿပံဳးေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္တာ” “ ေမျပံဳးရင္ေလ မ်က္လံုးနက္နက္ေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ဒါမယ့္ မဲ့ၿပံဳးတာက ခပ္မ်ားမ်ားပဲ” ဟု ေျပာတတ္ခဲ့ေသာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက တင္းတင္းေစ့လ်က္ ။ စိတ္ဆိုးသြားသလား၊ ဒါဆို ကၽြန္မေအာင္ျမင္သြားတာေပါ့။

သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ၾကည့္တိုင္း အေနအထိုင္ခက္သလို ျဖစ္ျဖစ္သြားေသာ သူသည္ အိမ္မက္တခုကို ကၽြန္မ ရွာေတြ႔သြားမွန္း မရိပ္မိေပ။ ခုလဲ သူသိမည္ မဟုတ္ေပ၊

“ၾကည့္ ၊ ခင္ဗ်ားေသခ်ာၾကည့္ ၊ ကၽြန္ေတာ့ဆီမွာ ဘာမွမရွိဘူး”

စိန္ေခၚသလို ေျပာေျပာဆိုဆုိနွင့္ ေရွ ႔ ကိုတိုးကပ္လာသည္။ ကၽြန္မ လန္႔ဖ်န္႔ သြားတာ သူ႔ရင္ဘတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ တြန္းထားမိသည္။ မလာနဲ႕ ။ မၿပံဳးမိေစနဲ႔။ အဲ့ရွာေဖြေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔။ ဒီမွာ ကၽြန္မက အိမ္မက္တခုကို ဖမ္းမိထားၿပီ သိရဲ႕လား။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မ်က္ေတာင္မခတ္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။ ေမာင့္မ်က္ေတာင္ေတြဆီမွာ တြဲခိုေနတဲ့ ကၽြန္မအိမ္မက္ေတြ လြင့္စင္သြားမွာ စိုးလို႔။ ခုထိေတာ့ ၀န္မခံခ်င္ဘူး။

"မင္းရဲ႕ စူးစမ္းတဲ့ မ်က္၀န္းေတြက
ေၾကကြဲေနတယ္

လမင္းက
ပင္လယ္ေရအနက္ကို တိုင္းဖို႔
ႀကိဳးပမ္းသလို
မင္းက ငါ့ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဖို႔
ႀကိဳးပမ္းတယ္

မင္းေရွ႕မွာ
ငါ့ဘ၀ တဆံုးတဖ်ားကို
ျပသထားတယ္
ဖံုးကြယ္ထားတာ ျပန္၀ွက္ထားတာ
ဘာမွမရွိဘူး
ဒါေၾကာင့္မို႕
မင္းကိုယ့္ကို မသိတာ ျဖစ္မယ္..။"
-တဂိုး

မေန႔ည (၁၆.၅. ၂၀၁၀) တုန္းက ေကာင္းကင္မွာ လေသးေသးေလးနဲ႔ ေသာၾကာၾကယ္က နီးနီးေလးရယ္။
သတိထားမိလို႔ တအိမ္လံုး ထြက္ၾကည့္မိတယ္။ တကယ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ နက္ျပာေရာင္ ေနာက္ခံ ေကာင္းကင္နဲ႔ လင္းလက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေလး၊ သူ႔ေဘးနားေလးက ခပ္မွ်င္မွ်င္လေလး။

ၾကည့္ရင္းနဲ႔ နားမွာ ပန္ခ်င္စရာေတာင္ေကာင္းတယ္ လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တဘက္တည္း ပန္ရမွာေပါ့ ဆိုျပီး ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ တင္ ၿပံဳးမိတယ္။ အင္း လႏွစ္စင္း ရွိတဲ့ ကမၻာမွာ ေနရမွပဲ စိတ္ကူးဆက္ယဥ္ တာေပါ့ေနာ္။ အဲ့လို တခါတေလ အူေၾကာင္ၾကားေတြ စိတ္ထဲေပၚေပၚလာတာ။

ဒီမနက္ေရာက္ေတာ့ သတင္းဘေလာ့ေတြမွာ သူမ်ားေကာ္မန္႔ေတြ ဖတ္ရတယ္။ ေသာၾကာ ၾကယ္နဲ႔ လနဲ႔ကပ္ရင္ ျပည္ပ်က္မယ့္ နိမိတ္တဲ့။ တေယာက္က ခပ္ပိုပိုေလး ေျပာတာ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၾကက္သီးေတာင္ ထတယ္ဆိုပဲ။ ဗဟုသုတပဲ အားနည္းတယ္ေျပာေျပာ တခါမွမၾကားဖူးဘူး။ ၿဂိဳလ္ေတြ တခါတခါ ေျမျပင္ကၾကည့္ရင္ နီးတယ္ထင္ရေပမယ့္ သူ႔လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ သူလည္ပတ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။
တေဘာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ လူ႔အတြင္းစိတ္ကို ဆင္းရဲသြားေစတာပဲ ။ တကယ္ပဲ မွန္လာမလား မမွန္လာမလား ေနာက္ထားၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကရတယ္။

ဆရာေဖျမင့္ဘာသာျပန္ထားတဲ့ ႏွလံုးသားအဟာရထဲက စာတပုဒ္ကို သြားသတိရမိတယ္။ ျပတင္းေပါက္ တေပါက္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္မွာ တေယာက္က ၾကယ္တာရာလင္းလက္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ျမင္ၿပီး ေနာက္တေယာက္က ရြံ႕ဗြက္အိုင္ေတြကိုပဲ ျမင္တယ္တဲ့။

စိုးရိမ္စရာေတြ အတိအက် ေတာင္မသိတဲ့ တေဘာင္ေတြ ထားခဲ့ပါ။ တေဘာင္ဆိုတာ ခက္ဆစ္မွာ ကေလး၊ အရူးနဲ႔ ဇာတ္သမားေတြ ေျပာေနရာက လာတဲ့ စကားေတြကို တေဘာင္လို႔ ေခၚခဲ့တာလို႔ ျမန္မာစာမွာ သင္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကို အပင္ပန္းခံမလား။ ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျမင္ၾကည့္မလားဆိုတာ ၾကည့္တဲ့သူအေပၚမွာပဲ မူတည္ေနမွာပဲေနာ္။

24 Voices

တရက္ၿပီးတရက္
၂၄ ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီ..။
ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ဥာဏ္ေနရာပိုေပးရသလို
ဘ၀မွာ အေတြ႕အႀကံဳေတြ မ်ားလာတယ္.
ႏွလံုးသားမွာလဲ ဒဏ္ရာေတြ တိုးရင္းနဲ႔..။

ေမေမ
သမီး ရပ္တည္တတ္ၿပီ။
မသဒၶါေရစာ လုပ္အားခကို
ျခစ္ခ်ဳပ္ ယူတတ္ျပီ.........။
ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ႕ ခံဖူးၿပီ။
နာနာက်ည္းက်ည္း ၿပံဳးတတ္ၿပီ။
သည္းခံတတ္ဖို႔ေတာ့ က်န္ေသးတယ္ ေမေမ။

ေမေမ့သမီး
ပိုေပ်ာ္ေအာင္ ေနပါတယ္....။
ေရာင့္ရဲ ႏိုင္သမွ် ေရာင့္ရဲ
ခြန္အားရွိသေရြ႕ ရွင္သန္ရင္းနဲ႔
အေျခခံအက်ဆံုး ရိုးသားဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါ့မယ္...။

ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
ေအးခ်မ္းပါေစ..
မေနခ်င္ဘူးေျပာေပမယ့္
အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ...။

ေမအိရဲ႕ A to Z

ကိုရင္ညိဳ ရဲ႕ Tag ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မဂၢဇင္းထဲက celebrity လို႔ သေဘာထားျပီး ေျဖလိုက္ပါတယ္။:)

A - Armour =သံခ်ပ္ကာ

ကၽြန္မမွာ A အမ်ိဳးအစား ေသြးေတြစီးဆင္းေနတဲ့ နွလံုးသားရွိပါတယ္။ တခါတေလ သူ႔ကိုဖြက္ထားခ်င္လို႔ သံခ်ပ္ကာ တခုလိုခ်င္တယ္။

B - Birthday= ေမြးေန႔

ကၽြန္မကို ေမလ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ ေမြးပါတယ္..။

C - Choice= ေရြးျခယ္မွဳ

ကၽြန္မေရြးျခယ္ခဲ့ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မည္သည့္အခါမွ ေနာင္တမရတတ္သည္မွာ ကၽြန္မ၏ တခုတည္းေသာ ေခါင္းမာမွဳႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ အရည္အခ်င္းေကာင္း ျဖစ္ပါသည္။

D - Dangerous= အႏၱရာယ္ရွိေသာ

ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္မသည္ အလြန္အႏၱရာယ္ရွိေသာ မိန္းကေလးတေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ လိုအပ္ပါက ေလ့လာစံုစမ္းခြင့္ျပဳပါသည္။

E - Empress = ဧကရီ

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ အဲ့လိုထင္တာပဲ။ တေယာက္ထဲနဲ႔။

F - Female Right= မိန္းမ၀ါဒီ

ကၽြန္မကို မိန္းမ၀ါဒီဟု စြပ္စြဲႏိုင္ပါသည္။ ေယာက်္ား မိန္းမ ဟု ခြဲျခားဆက္ဆံေသာ လူမ်ားကို လြန္စြာ မုန္းတီးပါသည္။

G - Goose = ငန္း

ကၽြန္မ ေၾကာက္ေသာ တိရစၧာန္ျဖစ္ပါသည္။ ႏႈတ္သီးအားကိုးနွင့္ လိုက္လိုက္ထိုးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

H - Happiness =ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ

ကၽြန္မဆီမွ သူတို႔ ခိုးယူသြားေသာအရာ ျဖစ္ပါသည္။ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္မွာ ၾကာျပီျဖစ္ေသာ္လည္း လိုက္လံရွာေဖြဖို႔ စိတ္မကူးေတာ့ပါ။

I - Ignore = လ်စ္လ်ဴရႈသည္။

ကၽြန္မ သင္ယူေနဆဲဘာသာရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ သူမ်ားအေၾကာင္းေျပာဖို႔ကလြဲျပီး လုပ္စရာအလုပ္မရွိေသာ၊ စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းေသာ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ သနားစရာ ထိုလူမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈရန္ လိုအပ္ပါသည္။

J - Jealous= မနာလို၀န္တိုျခင္း

တစံုတေယာက္အေပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအားျဖင့္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါတခု။

K - Kid

ကေလးေလး ဘ၀ ကိုလြမ္းတယ္။ ဒဏ္ရာေတြ စံုတဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔ ။ အသံုးမက်မႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ဦးေနွာက္နဲ႔။

L - Love = ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

အလ်ားအနံမရွိသလို တခါတရံမွာ အသြားအျပန္လဲ မရွိပါဘူး။

M - May Flower= ေမလရဲ႕ ပန္းေလး

ေမေမရဲ႕ ပန္းခင္းႀကီး အိမ္မက္ေလးနဲ႔အတူ ေမြးဖြားလာလို႔ ေမလရဲ႕ ပန္းကေလးဆိုရင္ မမွားပါဘူးေနာ္။

N - Naughty = ဆိုးသြမ္းေသာ

ကၽြန္မမိသားစု အတြက္ ဆိုးသြမ္းေသာ ကေလးတေယာက္ျဖစ္ျပီး ကၽြန္မခ်စ္သူအတြက္ ဆိုးသြမ္းေသာ ေကာင္မေလး တေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ (သူတို႔ခြင့္လႊတ္မည္ လို႔ ယံုၾကည္ပါသည္။)

O - Orion

နီးရဲ႕နဲ႕ ေ၀း ၾကယ္ကေလး..။

P - Peace = ျငိမ္းခ်မ္းေရး

အေျပာလြယ္ၿပီး အလုပ္ခက္ေသာ အလုပ္တစ္ခု။

Q - the 17th letter of the Roman alphabet

အေပၚမွာ ၀လံုးေလးနဲ႔ မ်က္စိေလး ျဖည့္လိုက္ပါ။ ေၾကာင္ေလးတေကာင္ ကိုေတြ႕လိမ့္မည္။

R - Rose= ႏွင္းဆီပန္း

စိတ္မဆိုးပါ.။ အေရအတြက္လည္း မကန္႔သတ္ပါ။ ေပးသေလာက္ယူပါမည္။ :)

S - Songs =သီခ်င္းမ်ား

သီခ်င္းေတြရွိမွ တေန႔တာက ျပည့္စံုမွာပါ။ ကၽြန္မ ပထမဆံုး ဆိုုခဲ့ေသာ သီခ်င္းမွာ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ ``ပန္းခင္းလမ္းပဲ ေလွ်ာက္ပါ အခ်စ္ေလးရယ္ .. ခေရာင္းေတာထဲက တို႔ကို ထားခဲ့ကြယ္´´ ဟု ကၽြန္မ ေဖေဖကေျပာပါသည္။

T - Tomato= ခရမ္းခ်ည္သီး

သုပ္စားလွ်င္ေကာင္းျပီး အသားအရည္လွပါသည္။

U - Ugly = အရုပ္ဆိုးျခင္း

ရာဇ၀င္ရိုင္းျပီး ရုပ္ဆိုးေသာ ဘ၀ရဲ႕ဇာတ္လမ္းတိုမ်ားကို ျဖတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။

V - Vampire = ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္

ကၽြန္မရဲ႕ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ ဆႏၵတစ္ခု အတြက္ Vampire ျဖစ္ခ်င္ေနပါသည္။ ဘာဆႏၵလဲဟု ေမးပါက ေျပာျပလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

W - Win = အႏိုင္ရသည္။

win- win theory ကို ရွည့္လဲ ေလွ်ာက္သာ ပ်ားလဲ စြဲသာ ဟု ေခၚလို႔ ရပါသလား။

X - X = ႀကက္ေၿခခတ္သေကၤတ

တာရာမင္းေ၀က ေျပာတယ္။` ငါတို႔သည္…လူသားမ်ားျဖစ္၏....... လက္ဖ၀ါးမွာ အမွားလကၡဏာ ပါေလသည္။´´ တဲ့။

Y - You = သင္

သင္တို႔ေရာ ကၽြန္မကို မည္သို႔ထင္ပါသလဲ ။ မွတ္ခ်က္မ်ား ေပးေစခ်င္ပါသည္။

Z - Zephyr = ညင္သာစြာ တုိက္ခတ္ေသာေလ။

သူ႔အတြက္ အဲ့လိုေလညွင္းေလး ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ သူ႔ဘ၀အေမာေတြ ေျပေစဖို႔ပါ။

ဘူတာ႐ံုနဲ႕ တူတဲ့ ေကာင္မေလး

ဥဩဆြဲခ်င္႐ံုသက္သက္နဲ႕ေတာ့
ငါ့ သံေယာဇဥ္ေတြ
ခုတ္ေမာင္းထြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ေပဘူး
အဲဒီ့ ေစာင့္ႀကိဳေနဖို႕ စိတ္ကူးမ႐ွိတဲ့
ငါ့ရဲ႕ ဘူတာ႐ံုေလးေရ . . လြမ္းတယ္ . .။

အရမ္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ . . တစ္ခါတစ္ခါ
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္မွာလည္း
စိတ္အားငယ္ခြင့္ ႐ွိတာပဲ မဟုတ္လား။

ပန္းသီးေတြ ခါးတဲ့ကာလက
႐ွည္လ်ားလွခ်ည္လားကြယ္ . .
ေျပာပါ . .
မင္း ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့ အိပ္မက္ မက္မွာလဲ
မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ အိပ္စက္ျခင္းရဲ႕ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွာ
ငါ..
တိတ္တိတ္ကေလး ရပ္ေစာင့္ေနတာ
ၾကာၿပီေလ . . .။

ဣေျႏၵစိမ္းစိမ္းေတြ လိမ္းသုတ္
ခ်စ္ျခင္းေတြ
ကုန္တင္ကုန္ခ်လုပ္ခြင့္ မျပဳတဲ့
မင္းရဲ႕ ဘူတာ႐ံုေလးဆီ . .
. . လာမယ္ . .။
မင္းရဲ႕ ဘူတာ႐ံုေလးဆီ . .
. . လာမယ္ . .။

ေဟာဒီ့ေကာင္ . . ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းနဲ႕
ကိုယ့္ သံလမ္း ကိုယ္ေဖာက္ခဲ့တာပါ . .
. . ေနာက္က်သြားတယ္။

အလြမ္းေတြ စိုက္ခင္းတစ္ခုလံုး ပြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာမွ
ငါ ဆိုတဲ့ေကာင္က
တည့္တည့္ႀကီး ေရာက္ခ်သြားခဲ့တာေပါ့ကြယ္ . .။

မင္းခိုက္စိုးစန္

link :http://www.poemscorner.com/post-type/myanmar-poems/911

ခ်စ္ျခင္းေတြ ကုန္တင္ကုန္ခ် လုပ္ခြင့္မျပဳတဲ့ ဘူတာရံုေလး...

ခ်စ္ျခင္းကုန္ေတြ ပါမွန္းမေရရာတဲ့ ရထားတစ္စင္း..

သံေယာဇဥ္ေတြ တင္ျပီးခုတ္ေမာင္းေနတယ္..

ရင္ဘတ္တျခမ္းက ကြဲျပီးသားမို႔

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးရထားေလးဆိုက္တာ ေနာက္က်မယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိေနတယ္..

အလြမ္းေတြ ပြင့္တဲ့ ရာသီမွေလ.....

( သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ပဲ .. )