ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူျခင္းမွလြဲ၍

(သူမ)

“ဧည္႔ခန္းထဲမွာ လူေတြသိပ္စံုေနပါလား”

တစံုတရာကိုေျပာဆိုေနၾက၍ တစံုတေယာက္ဆီဆို စိတ္၀င္စားစြာလွမ္းၾကည္႔ေနေသာ မ်က္နွာမ်ားကို တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္လို႔ၾကည္႔မိသည္။ ထိုလူအုပ္ေတြၾကားထဲမွာ သူမကို စိုက္ၾကည္႔ေနသည္႔ မ်က္၀န္းတစံုအား သတိထားမိသြားသည္။ ထိုသူမ်က္၀န္းမ်ားသည္ သူမထံမွမေရြ႕ ၊ နႈတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း တင္းတင္းေစ့ထားလ်က္ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည္႔ေနသည္။

“ဟင္ နင္ဘာလို႔ ဒီကိုေရာက္ေနရတာလဲ၊ နင္ငါ့ကိုအဲ့လိုမၾကည္႔ပါနဲ႔ ၊ ငါ့အေမရဲ႕ ျပံဳးျခင္းေရွးရႈတဲ့ စကားလံုးလွလွေတြေအာက္မွာ နင္ခံစားခက္ေနျပီ ၊ ငါသိတယ္ .. နင္ၾကည္႔ေနတာက ငါ့နားဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့ဘူး ဆိုတာ ငါသိေနတယ္၊ ဟင့္အင္း .အဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ မၾကည္႕ပါနဲ႕”

သူမ ကို သူမအန္တီက အေနာက္ခန္းထဲ ဆြဲ၀င္သြားသည္။

……………

(သူ)

ဒီအိမ္ထဲကို ၀င္လာမိတာကိုက မွားတာ။ ခ်စ္သူဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ယူရမွ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္လို႔ ခဏေနကအထိ ထင္ေနတုန္း။ ခ်စ္သူလို႔ေျပာရေအာင္လဲ ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာရေသးဘူး။ ငါမေျပာလဲ နင္သိမယ္ထင္ေနခဲ့တာ။ တို႔နွစ္ေယာက္က အဲ့ေလာက္မပတ္သတ္ရေကာင္းမွန္း တကယ္ငါမသိခဲ့ဘူး..။ ငါ့အတြက္ နင္သတၱိလည္းမရွိဘူး။ မုန္းတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္ ။

“ေမ ..။ ဒီစကားလံုးေတြေအာက္က ငါေျပးထြက္ခ်င္ေနျပီ။ နင္နဲ႔ငါ့ကို ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ စကားေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ငါက ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔ နားေထာင္ရမွာလဲ ..။ နင္ ငါ့ကိုအဲ့လို မၾကည္႔ေနပါနဲ႔။ နင္အဲ့လိုၾကည္႔ေနရင္ အခု လူသတ္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္က နင္ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီကမၻာထဲမွာ နင္က ငါ့အတြက္ မဟုတ္ရင္ နင္ေသသြားမွျဖစ္မယ္ ..ေမ။ ငါမ်က္လံုးထဲက ေ၀့၀ဲခ်င္လာေနတဲ့ မ်က္ရည္က နင္ၾကည္႔ေနဖို႔မဟုတ္ဘူး”

…………………

မင္းအက်ၤ ီလက္ဖ်ားေလးကို ဆုပ္ကိုင္မိ

ေ၀းရမယ္ဆိုတဲ့ အသိတစ္ခုမွာတင္

ငါဆယ္ခါျပန္ေသတယ္...။

အရာရာအားလံုးက ျပီးဆံုးသြားခဲ့ျပီ။ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့အေမလက္ထဲကေန ရုန္းျပီး ေမတို႔အိမ္ေနာက္ေဖးခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့တယ္။ ေလွကားေပၚမွာထိုင္ျပီး လက္ရန္းေလးကိုမွီျပီး ငိုေနတဲ့မင္းပံုေလးက ငါ့နွလံုးသားကို လွံတစင္းနဲ႔ ထိုးဆြေနသလိုပဲ။ သြားေတာ့မယ္ေမ..။

ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာမငိုနဲ႔..။ေနာက္ထပ္မေတြ႔ေတာ့ဘူး..။ေတြ႔ရင္လည္း ဒီပံုစံနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တို႔နွစ္ေယာက္ ျပန္ဆံုရင္ ဘုရားရွင္အားလံုးသိၿပီးျဖစ္မွာမဟုတ္လား။

ျခား

နီးနီးေလးပါပဲ...ဒါေပမယ့္

ဘယ္ေတာ့မွမဆံုႏိုင္ေတာ့ဘူး

အေဆြးႀကီးေဆြးတာပဲ...ဒါေပမယ့္

ဘယ္ေတာ့မွရင္မခုန္ေတာ့ဘူး..

အေတြးၾကီးေတြးတာပဲ..

အရင္တုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြ

အေငးႀကီးေငးတာပဲ...

မင္းဓါတ္ပံုကိုၾကည္႔ၿပီးေတာ့ေပါ့့

အခုေတာ့...နီးနီးေလးပါပဲ

ဒါေပမယ့္..အေ၀းႀကီးေ၀းကြာခဲ့။

ေမာင္ရဲသီး

မွတ္ခ်က္။ ။ မၾကာခဏ အိမ္မက္မက္တတ္ျပီး မက္တိုင္းလဲ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ လန္းႏိုးေစတဲ့ ဒီအိမ္မက္ေတြ ဒီဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚ ေရာက္တဲ့ေန႔က စျပီး ေပ်ာက္ကြယ္ပါေစလို႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆုေတာင္းလ်က္ရွိပါသည္။

THE END
DREAMT at 03:03:09 PM