အိမ္မက္ေတြနဲ႔ငါ

“အိမ္မက္” ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ လူ႔ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနရတယ္...ငယ္ငယ္ကေတာ့ အိမ္မက္ေတြကို သိပ္အမွတ္မထားတတ္ဘူး ..ခုေတာ့ တခ်ိဳ႔အိမ္မက္ေတြက ေၾကာက္စရာေကာင္းလို႔ မွတ္ထားတတ္လာျပီ..အိမ္မက္ကိုေတာ့ မယံုၾကည္တတ္ပါဘူး..တခါတခါ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို ၾကည္႔ေနရသလို ကိုယ္တိုင္မပါ၀င္တဲ့ အိမ္မက္ကိုမက္တတ္တယ္..ေျခာက္တန္းေလာက္တုန္းကထင္တယ္ ..အေဆာင္ေနရတုန္းက..ေမေမေသသြားတယ္လို႔မက္တာ..

အိမ္မက္ထဲမွာေမေမ့အတြက္ အမွ်ေ၀မယ္ဆိုျပီး ဘုရားစင္နားသြားေတာ့ ဘုရားစင္ေပၚမွာ ဘုရားမရွိဘဲ ဂါ၀န္အျဖဴ၀တ္ထားတဲ့ မိန္းမၾကီးတက္ထိုင္ေနလို႔ ..သူကေအာ္လိုက္ေသးတယ္ ..နားညီးတယ္တဲ့ မ်က္လံုးအစိမ္းေရာင္ေတြနဲ႔ ၾကည္႔ေသးတယ္ ..ေၾကာက္လိုက္တာေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ အေဆာင္မွာ မီးကပ်က္ေနေသးတယ္..လန္႔ေအာ္လိုက္တာ တစ္ေဆာင္လံုးေတာင္ႏိုးသြားတယ္..မနက္ထိေၾကာက္လို႔တုန္ေနတာပဲ...

ခုထိဘုရားစင္နားကို တစ္ေယာက္ထဲ မသြားရဲ ေတာ့ဘူး...ေနာက္ေန႔ညေရာက္ေတာ့ ေခြးအနက္ၾကီးေတြလိုက္ကိုက္တယ္လို႔မက္တယ္.

.မနက္ေရာက္ေတာ့ လက္ေမာင္းမွာ အစြယ္ရာ အညိဳအမဲေတြ က်န္ခဲ့ဖူးတယ္..

နဂါးဂူထဲတို႔ ေျမြေတြ ရစ္ထားတာတို႔ ေလဟုန္စီးရတာတို႔..ခဏခဏပဲ..လာဘ္ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကတာပဲ..

.ဒါေပမယ္ ့ေလာက္ေတြမက္တုန္းကေတာ့ မုန္႔ဖိုးေတြရအမ်ားႀကီးရတယ္.

.တခါက အိမ္မက္ကေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီး ..ဆင္ျဖဴၾကီးစီးျပီး သြားရတာေလ..

ခုထိဆင္ေတြျမင္ရင္ အဲဒီအိမ္မက္ကို သတိရျပီးေပ်ာ္တုန္းပဲ..

ဆံုးသြားတဲ့အဘြားလုပ္သြားတဲ့ဒုကၡကေတာ့ မေသးဘူး..မေသခင္လူေတြက ေလွ်ာက္ျမင္တတ္တယ္ဆိုလား..

သူ႔ အခန္းေဘးမွာက ေရစင္ရွိေတာ့ ေရစင္ေပၚမွာ သူ႔ကိုလာေခၚပါတယ္လို႔ ေျပာလိုေျပာနဲ႔..အဆိုးဆံုးက ေၾကာက္တတ္ပါတယ္ဆိုမွ သူ႔ကုတင္ေအာက္မွာရွိေနပါတယ္ဆိုျပီး ၀င္ၾကည္႔ခိုင္းတာပဲ..

မၾကည္႔ရဲလို႔ ေၾကာင္ေလး မည္းမည္းတူးတူး ကို အရင္ကုတင္ေအာက္ပစ္သြင္းျပီးမွၾကည္႔ ရတယ္..သူေျပာတာေတြၾကားေယာင္ျပီး ညေရာက္ရင္ ေရစင္ေပၚေမာ့မၾကည္႔ရဲဘူး.

.ဟိုတေလာက မစင္ေတြမက္တာ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာျပေတာ့ သူက ရြံလို႕တဲ႔.

.ဒါေမမယ့္ မေျပာမရွိနဲ႔ ေနာ္..အေမေကာ အေဒၚေတြေကာ မေတာင္းရဘဲနဲ႔ မုန္႔ဖိုးေတြ ေပးမွေပး.

.ဒီေတာ့မွ သူက ရယ္တယ္..ရယ္မွာေပါ့ “ကဲ..ငါေျပာတာ ယံုျပီလားလို႔”..